Bir hafta sonra güneş açtı beşiktaşta, karşı tarafı daha net görmeye başladım kaldığım otelin terasından, köprü el sallıyor kız kulesi göz kırpıyor, vapurlar ıslık çalıyordu sanki.. dayanamadım, aldım ceketimi gözlügümü bindim kabataştan karşıya giden ilk vapura.. Üsküdardan hareme kadar yürüdüm elimde hala emanet tüten janti sigarayla ve telefonum çaldı haydarpaşaya doğru oturmuş çayımı içerken, yine benim gibi canı sıkılmış bi kadın soruyor nerdesin, nasılsın..?
Buluştuk modada, biraz sohbet ettik, biraz içtik, kahveyi de ben pişiricem diye tutturdu, evine gittik.. Fal bakıcaktık sözde, fincanlar ters çevirilmiş şekilde kaldı masanın üstünde.. Kül tablasında unutularak kül olmuş iki slim sigara.. Kanepede hunharca savrulmuş, kolları bacakları ters yüz olmuş giysiler.. Gözlerim çapaktan açılmıyor, bi elim kafamı diğer elim çıplak göbeğini kaşıyarak yatak odasına geri dönüyorum, kadının uyuyan ifadesiz suratına bakıyorum, esniyorum, kendime düşünme fırsatı vermeden tekrar yatağa kıvrılıyorum, uyuyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder