dünya güzeli

merhaba dünya güzeli,
nasılsın? biliyormusun,
senin o tatlı bakışların
nasıl yürek hoplatıyor,
nasıl dudak uçuklatıyor,
nasıl akıl kaçırtıyor?
ellerine dokunmanın yaratacağı hissi
tahmin bile edemiyorum o yüzden.

eminim saçların da çok güzel kokuyordur,
onları koklamak kim bilir kime nasip olur.
buklelerini okşamak nasıl da keyif verir,
tanrım! bu insanın yeniden doğma sebebidir..

bugün ne güzel bir gün, ne güzel tesadüf bu
gözlerime giren güzelliğin acaba nur mu?
seni gördüğüme çok sevindim ama
herkese öyle bakma lütfen olur mu?

#ulastuzak

gürleyen bir gece

gök gürlüyor odamın içinde gecenin bi vakti
kalın perdenin arkasında şimşekler çakıyor
korku, gerilim tarzı bi film oynuyor sanırım
fakat sinemalarda değil, bu kez buralarda biyerde
amaan istediği kadar oynasın, oscarı başkası aldı çoktan
belki altın portakala hazırlanıyordur susmadığına göre hala
ya da kıskanıyordur, gururu incinmiş ve yedirememiştir kendine
hani yağmur da yağsa bari, ne bu şimdi durduk yere?
aman töbe töbe, kızıp ta sel almasın her yeri sabaha?
kalmayalım istanbullarda eli kolu bağlı avare
enikonu yağıpduru işte ne isteyiverin gari?
bak bak bak, neler de bilirmiş bizim oğlan
bak sen şu hünerlere..
yırttın be kendini ey gökyüzü, ey sema
yırtınma daha fazla bi dur, sakin ol ama
bişey düşünüyordum, unutturdun, gitti kafadan aha
bravo yani, helal olsun, başka da bişey demeyirum sağa..

#ulastuzak

meçhul bestekar

ne zaman bir güzel görsem, kıpırdanır içerim
alır sazı elime, hem söyler hem içerim
yeni yüzler, yeni gözler, yepyeni hayallerle
gönlümü şenlendiren yeni bir aşk bestelerim

geliyorlar inceden, sağdan soldan ortadan
bi kıvırtıyorlar ki sorma gitsin yandan yandan
birinin adı vildan diğerinin ki handan
vallahi billahi seviyorum sizi candan

hecelere hevesliyim ben nedense neden
hecelerle kuruyorum yeni kelimeleri
gecelere endeksliyim yine nedense ben
gecelerde buluyorum nedimeleri

ecelere taktım kafayı sebebini bilmeden
eceler geliyor aklıma hep, eceler de eceler
pamuk prenses ve etrafındaki yedi cüceler
acaba şimdi nerdeler ve halleri nasıl, niceler?

ey nineler ve dedeler, sizler de dinleyin
bizden geçti artık deyip te gitmeyin
siz sevin ki önce ilham alsın gençler
birbirlerini dudaklarını ısırarak sevsinler..


#ulastuzak

Tanrı'nın Oyununda Şeytan'ın Görevi

Tanrı bu dünyayı yaratırken düşündüğü şey aslında birçok din adamının da dediği gibi kendisinden bir parça olan insanın kendi özgür iradesiyle ne yapabileceği neler yaratabileceği ve nereye varabileceği idi. Kendisinde olan bu baştan yaratma gücünü verdiği insanoğlunu sadece dürttü tanrı. O andan itibaren insan bu dürtü ile yaşamaya başladı. Aslında insanın ruhuna karışan şeytan da bu dürtü sayesinde görev yapma şansı buldu . Şeytan demek tamamen kötülük çağrıştırmak değildir ve bakış açısını biraz genişletirsek eğer, insanoğlunun zihnini zorlayan, takıntılara varabilecek kadar düşünmesini sağlayan, yeni bir şeyler deneme ve keşfetme arzusu uyandıran niteliği şeytani duygularıdır. Yani iyiyi de kötüyü deneyip keşfetmek tamamen insanın kendisine bırakılmış bir karardır. Bu yüzden şeytanın görevine 'akıl çelmek' diyebiliriz ama tabiki de her zaman olumsuz bir sonuçla karşılaşmayacağımızı da göz önünde bulundurmak gerek.. #ulastuzak

obsesif-kompulsif

Uyurken, uyanıkken ve en çok ta yarı uykulu sersem halimdeyken gafil avlanıyorum onun sürekli yanıp sönen fener lambası gibi sinyal gönderen düşüncelerine. Eminim biz her an birbirimizi düşünüp duruyoruz ama konuşmaya gelince zorlanıyoruz. Ya da zevk vermiyor boş ve anlamsız konuşmalarımız. Düşünmek ve sevişmek asıl maksadımız. Maksadımızı aşan şeylere katlanamıyoruz. Ne beni onun gizemli yaşantısı ilgilendiriyor, ne de onu benim karmakarışık hayatım. Bunların hiçbir ilgisi yok ilişkimizle, sadece içgüdüsel tavırlar sergiliyoruz birbirimize karşı. Aylar, yıllar da geçse değişmeyen tek şey bu tavırlar oluyor. Peki neden değişmiyor bunlar? Çünkü bu bir obsesyon.. Hep aynı düşünceler, her gün aynı sanrılar, bitmeyen dejavular.. üstelik bunu bastırmaya çalışmak için sarf edilen çaba ve kendini zorlama, komplesyon.. Düşündüğünü fark ettirmemeye çalışmak mesela, ne saçma! Neden boşu boşuna zorluyoruz kendimizi, neden bariz şekilde birbirimizi istediğimiz halde oyun oynamaya çalışıyoruz? Bence canımız sıkılıyor ve oyun oynamak istiyoruz. Bir an önce kavuşmayı düşlüyor ama ulaşılmazlığın enfes lezzetini tadıyoruz. Ah bi buluşabilsek neler neler yapıcaz, kafada bunları kurup duruyoruz. Bir taraftan da birbirimizin damarına basıp duruyoruz, duymak istediğimiz şeyleri bir türlü söylemiyoruz birbirimize. Evet, bilerek böyle davranıyoruz, bu da oyunun bir parçası. Kıvrandırıyoruz, acı çektirmek hoşumuza gidiyor belki de. Belki de acı biberin verdiği keyfi veriyoruz birbirimize, hani iştah açıyor ya ondan olabilir. Bu yüzden takılı kalmaya, düşünmeye, oyun oynamaya ve obsesif-kompulsif yaşamaya devam ediyoruz.

inciraltı

rüzgarların süpüremediği aşkımızın
tarihi kalıntılarıyla dolu bi antik kent gibiydi,
her çimin üstünde gizemli anılarımız
her çam ağacının altında çocukça hayallerimizin izi vardı,
her adım bir diken gibi batıyordu sırtıma
ve her martı hüzünlü sesleriyle göz yaşlarıma sebep oluyordu,
besbelli severek ayrılmış iki sevgiliydik biz
ordan bi sandala atlayıp kaçmak hiç aklımıza gelmemişti,
ne işimiz vardı bizim limanlarda,
kime neden sığınma gereği duyduk ki..?


ulastuzak

örümcek adam

inan bana gözlerinin yağlarını yediğim
sana yedi defa gider gene gelirim
uğruna kaf dağlarını bile delerim
yanlış örmüşse kaderin ağlarını sökerim
izin ver de sevgi bağlarını öreyim artık..


ulastuzak