ilişki, nemli toprağa atılmış bir tohuma benzer.. can suyunu aldıkça gerekli sıcağa erişir ve -big bang- misali patlamayı gerçekleştirir. patlamadan sonra bir madenci edasıyla toprağı delen minik filizcik tabiki biraz zorlanır. hemen görünürde bişey yok diye endişelenmemek gerekir, çünkü her tohum birbirinden farklıdır ve farklı sürelerde toprak üstüne çıkıp kendini gösterirler.. inatla ve sabırla sulamaya ve güneş göstermeye devam edilirse, toprağı delen bu filiz, gün yüzü görmeye başlar. ne kadar sulamaya ve güneş ışığı gösterilmeye dikkat edilirse, filiz o kadar hızlı boy atmaya başlar. bir zaman sonra dallarını budamaya ihtiyaç duyarsınız ki bu da daha sağlıklı büyümesini ve olgunlaşmasını sağlar ilişkinin. hem de düzgün bi şekilde uzama olasılığı artar..
birgün dal diye gövdesini kesmek gibi bir gaflette bulunursanız, bu herşeyin sonu değildir. kökünden koparmadığınız sürece yada tabiri caizse köklemediğiniz sürece kesilen gövdeden bir zaman sonra yeni dallar çıkmaya başladığını görürsünüz. bunun bilincinde olmak gerekir ki ayrılık herşeyi bitirmez, yani bir süre ara vermek yeni ve daha güzel dalların çıkmasına yol açabilir..
belki de bu süre içinde aşılma yoluna bile gidilebilir. başka bir meyve bu gövdeye aşılanıp yenebilir :)) tabii bu işin espirisi ama yine de derin bir felsefesi var bence..
ulaş tuzak
