yolunu kaybetmiş bir sokak köpeği geçiyordu önümden hızlı hızlı ama kararsız adımlarla.. sanki acelesi vardı çok belli oluyordu ancak adresinin belli olmaması onu endişelendiriyordu.. biran onu takip etme düşüncesi sardı beni ve heyecanlandım.. gizli bir ajan gibi izleyecektim onu; nereye gidicek, ne yapıcak ve ne olucak sonra merak ediyordum..
öncelikle çok dikkatliydi,her an her adımında güvenliğinden emin olmak istiyordu.. etrafını iyice süzüyor ona göre ilerliyordu.. arada bir çöp kutularına yanaşıyor içindeki pisliği mis gibi kokluyordu.. sanırım acıkmış olmalıydı, karnı içine çökmüş belki gurulduyordu.. ancak aradığını bulamadı, üzgün görünüyordu,gözleri çökmüş ve birazda yorgundu.. acaba benden önce kaç teneke içine girmişti?
biraz ileride köşeyi dönünce bir çocuk parkı vardı, salıncaklar boştu ama rüzgar hafiften sallıyordu onları.. o hiç aldırmadı, salıncakların arasından geçip arka taraftaki ağaçların sıralandığı duvar dibine kadar girdi ve bacağını kaldırıp bikaç yere kokusunu bıraktı.. kokular sıcakta dağılıp metrelerce uzaktaki dişi köpeklerin baştan çıkmasına neden olacaktı, böylece çiftleşmek için kurduğu bu tuzaklardan faydalanacaktı..
öğle vaktiydi, güneş ışınları tam doksan dereceyle iniyordu yer yüzüne. yerden yükselen buharlar köpeğin kürkündeki pireleri bile havaya uçuruyordu. havale geçirmek üzere olan köpek, kendini can havliyle denize atıverdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder