Adam her gece sabahın en erken saatlerine kadar kadını düşünüyordu
fakat elinden hiçbir şey gelmiyordu, ne uyuyabiliyordu ne de unutabiliyordu
allahın cezası bir düşünce kilitlenip kalmıştı beyninde
içse de geçmiyordu, sarsa da geçmiyordu bu saplantı
bu kilidi açabilecek tek anahtar kadının koynundaydı..
Kadın her dakika adamdan gelecek bir işaret bekliyordu,
bütün gün bunun hayalini kuruyordu, kuruntuluydu da
kafasında bir takım eski düşünceler mevcuttu
bu da onun kurgularında yanlış hesaplara neden oluyordu
bu yüzden de hep yanılıyordu, belki bu yanılsamalarında
etrafındaki kişilerin de etkisi vardı,
onun kalbi ve kafası arasına koskocaman bir set çekiyorlar
hatta yıkılması en sağlam duvarlar örüyorlardı,
yazık ki, kadının güçsüz kolları bu duvarı aşabilecek nitelikte değildi
Allah kahretsindi herşeyi, Tanrı belasını versindi kaderin..
yolumuz kısa, her an bitebilir yolculuğumuz,
ama neden kavuşamıyoruz hala?
bekliyorum, gelmiyorsun
günler yine kısalmaya başladı
önümüz kış..
aramadığım yer kalmadı,
girmediğim sokak, çalmadığım kapı
ne gören olmuş seni benden başka
ne de duyan olmuş sesini..
yoksun görünürde ufuk çizgimin
bilmem unuttun mu beni acaba?
belki de başka kadınlar bulmuşsundur kendine
çoktan çoluk çocuğa karışmışsındır..
bir bulaydım seni çiçeğim,
bidaha hiç koparır mıydım?
kıyamazdım susuz bırakmaya bile
koklamadığım gün olmazdı seni..
yalan, hain dünya
olmaz olsun böyle kader
nedir bu çektiği yüreğimin
ey zalim hayat
dur ya da beni de götür
ya da bırakacaksan ardında böyle çaresiz
lütfen öldür..
sakın ha,
bekle beni sevgilim
ömrümün son anına kadar
seni arayacağım
yemin ettim bi kere
kendime söz verdim
ciğerime çektiğim son nefeste
kokun dolacak içime..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder