Çiçeğin özü bal ise, balın özü de sensin bence
Yeryüzünde aşk var ise, aşkın yüzü sensin bence..
Gerdanından oluk oluk aşk akıyorken her yere
Ruhumun peteklerine damla bile değmiyor ya,
İşte ben ona üzülüyorum..
Ben, kokusuna bile sarhoş olabiliyorken güzelliğinin
Umudumun eteklerinde bile karlar hiç dinmiyor ya
İşte ben, çok üşüyorum..
Karamsarlığın, tereddütlerin, muhafazakar duyguların
Bunların hepsi seni sınırlıyor, hapsediyor kendine
Farkındasındır mutlaka..
Ruhsal dünyan karmakarışık, biliyorum bunu da
Benimkisi de çok farklı değil keza,
Zihninin engebelerinde koşturup duruyorum, bütün gün
Bilincinin uçurumlarından yuvarlanıyorum, her gece..
Aslında gökkuşağı gibi senin de rengarenk bir ruhun var, ama
O da, güneş ve yağmurun buluşmasında görülebiliyor, ne yazık..
Biliyor musun?
Ben aslında senin bilinçaltındayım hep..
Ne zaman denize baksan ben ordayım,
Lodosla yaklaşan bir dalga var ya, işte o benim..
Ne zaman ormana baksan, fundalıkların arasında
Sarmaşık dolanmış eski bir çam ağacı, işte ben..
Ne zaman havaya baksan, balkona çıkıp
Göçmen kuşların arasında kamufle olmuş
Seni gözetleyen bir martı, benim işte..
Güneşin eflatun, pembe şualarının arasında
Mutluluğun resmini çizmeye çalışan
Şeklini tahmin etmeye çalıştığın bulut, evet benim o..
Gece ayın etrafındaki hale de ben,
Dilek tutmandan önce kayan o yıldız da ben,
Sokağıma adını veren denizdeki yakamoz da benim..
İçinde duyduğun fısıltılar bile benim
Her yerde, her şeyde ben varım işte..
Bir yığın düşünce var beynimin içinde,
Hepsi seninle alakadar
Baksan bir avuç fikir işte,
Sana o kadar uzaktalar..
ULAŞ TUZAK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder