Gece ıssız, hava ayaz ve elimde ağır bi silah
Sırtımda 4 kilo çelik yelek, başımda miğfer
Ne idüğü belirsiz bi silüet gibiyim
Vatan millet sakarya umurumda mı ki
Bu gece senin aşkının nöbetindeyim
Kulübe küçük, karanlık, soğuk ve sessiz
Sanki terkedilmiş, eskimiş, demirleri paslanmış
Her yerine gelişi güzel şafaklar kazınmış
Kim bilir hangi devrelere ne anılara şahit olmuş
İşte şimdi de ben, seni düşünüyorum onun içinde
Yalnız kalınca değil sen yokken yalnızım
Soğuk olunca değil sensizken üşüyorum
Bu da karanlık mı be sensizliğin yanında
Azrail bile acıyor bana yanımda sen olmayınca
'atarsa 98'
ekim 2012
kırıkkale
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder